Κατά την επίσκεψη της στο γυναικολόγο μια γυναίκα πρέπει και οφείλει να ρωτά όποιες απορίες τυχόν έχει για καθημερινά θέματα σχετιζόμενα με την υγεία και τη γυναικολογική της δραστηριότητα ώστε να αποφεύγει συνηθισμένα λάθη και λανθασμένες θεραπείες.
Πολλές από αυτές τις απορίες αποτελούν συνηθισμένα θέματα όπως τι είναι η ωορρηξία ή τι είναι η περίοδος, άλλες είναι θέματα-ταμπού που οι γυναίκες ντρέπονται να ρωτήσουν και άλλες ταλαιπωρούν με τη συχνότητα τους οπότε και θα προσπαθήσουμε να τις παραθέσουμε εδώ με τη μορφή ερώτησης – απάντησης.
Κάθε μήνα ο εσωτερικός ιστός της μήτρας, το ενδομήτριο, «παχαίνει» υπό την επίδραση των ορμονών -οιστρογόνων και προγεστερόνης.
Αν προκύψει γονιμοποίηση του ωαρίου (κύηση) κατά την διάρκεια των γόνιμων ημερών, τότε το έμβρυο εμφυτεύεται στο παχύ ενδομήτριο και αρχίζει να αναπτύσσεται. Αν όμως δεν συμβεί η γονιμοποίηση του ωαρίου τότε το ενδομήτριο λόγω παύσης της επίδρασης των ορμονών και μην έχοντας υποστήριξη από μια κύηση, αποπίπτει.
Η απόπτωση αυτή του ενδομητρίου είναι η περίοδος (ή έμμηνος ρύση) που έχει η γυναίκα κάθε μήνα.
Ο κύκλος υπολογίζεται από την πρώτη ημέρα της εμμήνου ρύσεως ως την πρώτη μέρα της επομένης.
Η διάρκεια κάθε κύκλου ποικίλει αλλά η πλειοψηφία των γυναικών έχουν κύκλο που κυμαίνεται μεταξύ των 21 και 35 ημερών, με μέση τιμή κάθε 28 ημέρες. Ομοίως, το για πόσες ημέρες διαρκεί η περίοδος αυτό ποικίλει από 3-8, με 4-6 ημέρες το πιο σύνηθες.
Αν έχετε κύκλο μεγαλύτερο από 35 ή μικρότερο των 21, ενημερώστε το γυναικολόγο σας να το διερευνήσει.
Όταν μια γυναίκα έχει αραιές περιόδους, δηλαδή όχι κάθε μήνα, λέμε ότι παρουσιάζει αραιομηνόρροια.
Ένας από τους κλασσικούς λόγους είναι το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, ειδικά σε νεαρότερες ηλικίες.
Άλλοι λόγοι, αφού αποκλειστεί η εγκυμοσύνη, είναι ορμονικά αίτια όπως οι διαταραχές του θυρεοειδή ή τα προλακτινώματα (αδενώματα υπόφυσης), οι μεταβολές της κλιμακτηρίου, η συναισθηματική φόρτιση, η αύξηση βάρους, το στρες ή η σωματική εξάντληση (π.χ. πρωταθλητισμός) καθώς και ανατομικά αίτια.
Όταν η περίοδος κάνει να έρθει πολλούς μήνες τότε μιλάμε για αμηνόρροια. Υπό φυσιολογικές συνθήκες αμηνόρροια υπάρχει κατά την εγκυμοσύνη, το θηλασμό ή την εμμηνόπαυση.
Διακρίνεται σε πρωτοπαθή, που αφορά τα κορίτσια που δεν έχουν έμμηνο ρύση μέχρι τα 16 τους χρόνια ή όταν δεν έχουν αναπτυχθεί τα δευτερογενή χαρακτηριστικά του φύλου (πχ. οι μαστοί). Η δευτεροπαθής αφορά γυναίκες που ξαφνικά η περίοδος τους κόπηκε.
Για την πρωτοπαθή αμηνόρροια μπορεί να ευθύνονται προβλήματα γενετικά, ανατομικά, ενδοκρινικά, του υποθαλάμου, του εγκεφάλου, των ωοθηκών, ενώ για τη δευτεροπαθή μπορεί να υπάρχουν επιπλέον λόγοι, όπως το στρες ή η μεγάλη αυξομείωση του βάρους αλλά και αίτια όπως παύση λειτουργίας των ωοθηκών (π.χ. από ακτινοβολία, περιβάλλοντα με έντονη ζέστη ή κρύο κλπ) χωρίς να αποκλείονται τα κλασικά αίτια πχ ενός αρρύθμιστου θυρεοειδή ή του προλακτινώματος που ήδη αναφέραμε.
Σε μια τέτοια περίπτωση ο γυναικολόγος θα πρέπει να πάρει εκτενές ιατρικό ιστορικό, να κάνει ενδελεχή εξέταση και φυσικά υπερηχογράφημα μήτρας και ωοθηκών. Τις περισσότερες φορές ο έλεγχος συμπληρώνεται με ορμονική εξέταση για τον προσδιορισμό της λειτουργίας των ωοθηκών, της υπόφυσης και του θυρεοειδή.
Ο πόνος κατά τη διάρκεια της περιόδου είναι ένα σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όλες οι γυναίκες.
Πολλές γυναίκες, λίγες ημέρες πριν ή κατά τη διάρκεια των δύο - τριών πρώτων ημερών της περιόδου, αισθάνονται πόνους χαμηλά στην κοιλιά ή νιώθουν το στήθος τους να πρήζεται, σε συνδυασμό με ένα γενικότερο αίσθημα κόπωσης. Αυτό είναι το λεγόμενο προεμμηνορρυσιακό σύνδρομο. Ευαισθησία μαστών, αίσθημα «φουσκώματος» ή «πρηξίματος» και πονοκέφαλος είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά του συνδρόμου. Επίσης εμφανίζονται κατάθλιψη, θυμός, έλλειψη ερωτικής διάθεσης κλπ.
Ο πόνος είναι κάτι το φυσιολογικό μιας και η μήτρα κάνει συσπάσεις στην προσπάθειά της να αποβάλλει το αίμα και τον κατεστραμμένο βλεννογόνο από το εσωτερικό της. Ένας επίσης λόγος μπορεί να είναι η αυξημένη παραγωγή προσταγλαδινών από τον τράχηλο της μήτρας, μία κατάσταση που μετά τον πρώτο τοκετό, σχεδόν εξαφανίζεται.
Οι περισσότερες γυναίκες αντιμετωπίζουν τους πόνους της περιόδου με τη χρήση αναλγητικών φαρμάκων, είτε μια μέρα πριν την αναμενόμενη ημερομηνία, είτε κατά την έναρξη της περιόδου. Άλλες γυναίκες αντιμετωπίζουν τον πόνο της περιόδου κάνοντας ζεστά μπάνια ή βάζοντας θερμά επιθέματα ή θερμοφόρες στο κάτω μέρος της κοιλιάς.
Αν όμως νιώθετε αφόρητους πόνους κατά την περίοδο, ο πιο πιθανός λόγος μπορεί να είναι η ενδομητρίωση. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να επισκεφτείτε τον γυναικολόγο και για να εντοπίσει ακριβώς που έγκειται το πρόβλημα, αλλά και να σας δώσει την κατάλληλη θεραπεία.
Ωορρηξία είναι η διαδικασία κατά την οποία σπάει το ωοθυλάκιο της ωοθήκης και απελευθερώνει το ωάριο που περιέχει. Σηματοδοτεί τη γόνιμη ημέρα της γυναίκας. Συμβαίνει κάθε μήνα και οφείλεται σε ορμονικές διεργασίες οι οποίες έχουν σκοπό την εγκυμοσύνη.
Η ωορρηξία γίνεται 14 ημέρες πριν από την επόμενη περίοδο. Δηλαδή εάν μια γυναίκα έχει κύκλο 30 ημερών, η ωορρηξία συμβαίνει την 16η ημέρα (30-14=16). Επειδή λοιπόν οι περισσότερες γυναίκες έχουν κύκλο 28 ημερών, η ωορρηξία γίνεται στη μέση του κύκλου (28-14=14). Η παραπάνω διαπίστωση είναι πολύ χρήσιμη για όσες γυναίκες προσπαθούν να μείνουν έγκυες και ιδιαίτερα για όσες έχουν ασταθή κύκλο. Αν έχετε ασταθή κύκλο θα πρέπει να βγάλετε ένα μέσο όρο των τελευταίων έξι μηνών (περιόδων).
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι η ωορρηξία δεν συμβαίνει απαραίτητα κάθε μήνα σε κάποιες γυναίκες. Πρόκειται για τους λεγόμενους ανωοθυλακιορρηκτικούς κύκλους όπου δεν παράγεται ωάριο ή δεν σπάει το ωοθυλάκιο που το περιέχει. Καθώς αυξάνεται η ηλικία της γυναίκας η συχνότητα των κύκλων αυτών μεγαλώνει με αποτέλεσμα μετά τα 45 χρόνια να είναι ουσιαστικά μηδαμινή (αλλά όχι μηδέν) η πιθανότητα σύλληψης λόγω της μειωμένης παραγωγής ωαρίων αλλά και λόγω της κακής ποιότητας τους.
Η ωορρηξία μπορεί να γίνει αντιληπτή από τη γυναίκα ως ελαφρύς πόνος στην κοιλιά, συνήθως από την ίδια πλευρά ή ακόμα και με μικρή κολπική αιμορραγία ροζ ή ελαφρού κόκκινου χρώματος. Ακόμη, καθώς πλησιάζει η ωορρηξία, τα κολπικά υγρά αρχίζουν να αυξάνονται και τη μέρα που απελευθερώνεται το ωάριο γίνονται ακόμη πιο άφθονα, λεπτά σε σύσταση και με ελαστική υφή (λόγω της τραχηλικής βλέννας), ώστε να διευκολύνουν τα σπερματοζωάρια να κινηθούν αλλά και να επιβιώσουν για μερικές μέρες. Επίσης οι αλλαγές στα επίπεδα των ορμονών που προκαλούνται από την ωορρηξία ανεβάζουν τη θερμοκρασία κατά περίπου μισό βαθμό.
Τα τεστ ωορρηξίας (ούρων) που κυκλοφορούν στην αγορά είναι αρκετά αξιόπιστα και οι γυναίκες μπορούν να τα εμπιστεύονται στην προσπάθεια για σύλληψη. Τα τεστ αυτά ανιχνεύουν τη ωχρινοποιητική ορμόνη (LH) στα ούρα που είναι η ορμόνη που προκαλεί την απελευθέρωση του ωαρίου από την ωοθήκη.
Δείτε και το άρθρο στο blog μας.
Η ωορρηξία μιας γυναίκας σηματοδοτεί τις γόνιμες μέρες της, αυτό όμως δε συμβαίνει ότι το σεξ πρέπει να συμβαίνει μόνο τότε.
Η ωορρηξία γίνεται 14 ημέρες πριν από την επόμενη περίοδο σε όλες τις γυναίκες ανεξαρτήτως διάρκειας κύκλου. Δηλαδή εάν μια γυναίκα έχει κύκλο 30 ημερών, η ωορρηξία συμβαίνει την 16η ημέρα (30-14=16). Επειδή λοιπόν οι περισσότερες γυναίκες έχουν κύκλο 28 ημερών, η ωορρηξία γίνεται στη μέση του κύκλου (28-14=14).
Σε άστατο κύκλο δυστυχώς η γυναίκα δεν μπορεί να γνωρίζει ακριβώς την ωορρηξία της και θα πρέπει να βγάλει ένα μέσο όρο των τελευταίων έξι μηνών (περιόδων) για να την υπολογίσει στο περίπου. Οι πιο «καλές» μέρες οπότε για επίτευξη εγκυμοσύνης είναι 2-3 μέρες πριν τη ωορρηξία, την ίδια μέρα της ωορρηξίας και μια μέρα μετά.
Οι επαφές των ζευγαριών καλό είναι να συμβαίνουν οποτεδήποτε μέσα στο μήνα, με αγάπη, με ρομαντισμό, χωρίς άγχος, πίεση, ημερολόγια και κιτ ωορρηξίας, θερμόμετρα και τεστ κύησης. Εξάλλου πρόσφατες έρευνες δείχνουν την πιθανότητα σύλληψης ακόμα και μακριά από την ωορρηξία!
Η μέθοδος ημερολογίου χρησιμοποιείται από πολλά ζευγάρια που θέλουν να αποφύγουν μια πιθανή εγκυμοσύνη και σχετίζεται με την αποφυγή σεξουαλικών επαφών στο χρονικό διάστημα πέριξ της ωορρηξίας.
Καταρχήν μια γυναίκα πρέπει να έχει σταθερό κύκλο. Έπειτα πρέπει να γνωρίζουμε ότι το ωάριο ζει για 24 ώρες περίπου, ενώ τα σπερματοζωάρια για 72 ώρες και ίσως λίγο περισσότερο. Άρα έχοντας μια ύποπτη επαφή σήμερα, το σπέρμα ζει για άλλες 3 τουλάχιστον ημέρες.
Στις νεαρές ηλικίες (κάτω των 35) που η γονιμότητα των γυναικών είναι αυξημένη, υπάρχουν μόνο επικίνδυνες και περισσότερο επικίνδυνες μέρες. Οι μέρες που είναι λιγότερο επικίνδυνες είναι οι ημέρες λίγο πριν την περίοδο.
Δείτε περισσότερα για τη μέθοδο ημερολογίου και για άλλες μεθόδους αντισύλληψης εδώ.
Φυσιολογικά, κάθε μήνα από τη μία, συνήθως, ωοθήκη ωριμάζει ένα ωοθυλάκιο το οποίο σπάει (ωορρηξία) στο μέσο του κύκλου, οπότε και στη θέση του δημιουργείται το ωχρό σωμάτιο. Για διάφορους λόγους ωχρινοποιείται και μπορεί να δημιουργηθούν οι λεγόμενες κύστεις του ωχρού σωματίου (ή ωχρινικές κύστεις), οι οποίες και αυτές συνήθως εξαφανίζονται στους επόμενους κύκλους. Αν μια ωχρινική κύστη περιέχει και αίμα τότε ονομάζεται ωχραιμάτωμα.
Δείτε εδώ για τις κύστεις στις ωοθήκες.
Επιστημονικά η επώδυνη σεξουαλική επαφή ονομάζεται δυσπαρευνία (δύσκολη ένωση). Είναι ο επίμονος ή επαναλαμβανόμενος πόνος στα γυναικεία γεννητικά όργανα που μπορεί να εντοπιστεί στην είσοδο ή το βάθος του κόλπου και εμφανίζεται λίγο πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά τη σεξουαλική επαφή.
Θεωρείται ως ένα από τα κατ' εξοχήν γυναικεία προβλήματα, απασχολεί σεξουαλικά ενεργές γυναίκες όλων των ηλικιών, με διαφορετική ένταση και ποιότητα πόνου από γυναίκα σε γυναίκα. Τα αίτια της δυσπαρευνίας μπορεί να είναι οργανικά αλλά και ψυχολογικά.
Κατά την είσοδο ο πόνος μπορεί να οφείλεται σε ανεπαρκή λίπανση λόγω βιαστικής επαφής χωρίς αρκετά προκαταρκτικά. Η ανεπαρκής λίπανση προκαλείται επίσης από πτώση στα επίπεδα οιστρογόνων μετά από την εμμηνόπαυση, μετά από τον τοκετό ή κατά τη διάρκεια του θηλασμού.
Άλλα αίτια είναι φαρμακευτικά σκευάσματα (όπως ορισμένα αντικαταθλιπτικά χάπια, αντιυπερτασικά, αντισταμινικά), τραυματισμοί, μια μόλυνση στην ευαίσθητη γυναικεία περιοχή (πχ. έρπης γεννητικών οργάνων), ένα έκζεμα ή άλλα δερματικά προβλήματα, μια αλλεργική αντίδραση στο latex του προφυλακτικού αλλά και αδεξιότητα του συντρόφου.
Ο βαθύς πόνος μπορεί να προκύψει σε καταστάσεις όπως η ενδομητρίωση, οπίσθια κλίση και κάμψη της μήτρας, κυστίτιδες ή σε χειρουργικές επεμβάσεις.
Όσον αφορά τα ψυχολογικά αίτια ο φόβος για τη σεξουαλική επαφή μπορεί να δημιουργήσει πόνο στη συνουσία. Η έλλειψη σεξουαλικής αγωγής σε πολλές γυναίκες (παλιότερα κυρίως αλλά και σήμερα) και τα μηνύματα που έλαβε η γυναίκα στην παιδική της ηλικία ίσως καλλιέργησαν ένα κλίμα ντροπής ή ενοχής σε καθετί σχετικό με τη σεξουαλική επαφή με αποτέλεσμα την ενίσχυση των αναστολών απέναντι στο φυσιολογικό σεξουαλικό ένστικτο.
Τυχόν προβλήματα όπως θέματα εξαρτημένης σχέσης ή ένα πιθανό ιστορικό σεξουαλικής βίας δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο το σεξ.
Κανονικά μια γυναίκα δεν πρέπει να βλέπει αίμα εκτός περιόδου.
Παρόλα αυτά συμβαίνει συχνά και δεν πρέπει να μας ανησυχεί αλλά θα πρέπει να απευθυνόμαστε για έλεγχο στο γυναικολόγο.
Η ηλικία της γυναίκας είναι σημαντική για το αίτιο που θα αναζητήσουμε. Σε μικρότερες ηλικίες τα αίτια είναι συνήθως λειτουργικά (π.χ. ωορρηξία) ενώ σε μεγαλύτερες περιεμμηνοπαυσιακές ή μετεμμηνοπαυσιακές είναι οργανικά (π.χ. πολύποδας), αλλά όχι πάντα.
Αν μια γυναίκα παίρνει αντισυλληπτικά, τότε η αιμορραγία ανάμεσα στις περιόδους μπορεί να οφείλεται στην παράλειψη της να παίρνει το χάπι καθημερινά. Τα προβλήματα του θυρεοειδούς μπορούν επίσης να επηρεάσουν τον εμμηνορρυσιακό κύκλο. Στις μητέρες που θηλάζουν αλλά και στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες η κολπική ξηρότητα, συνδυαστικά με την τριβή της ερωτικής επαφής, μπορούν να προκαλέσουν μικρή κολπική αιμορραγία μετά την επαφή.
Άλλες πιθανές αιτίες που συνδέονται με κολπική αιμορραγία περιλαμβάνουν πολύποδες, ινομυώματα, υπερπλασία ενδομητρίου, ορμονικές διαταραχές, ωορρηξία αλλά και καρκίνους όπως τραχήλου και ενδομητρίου. Ο σωστός γυναικολογικός έλεγχος θα δώσει απαντήσεις.
Η παρουσία αίματος στον κόλπο της γυναίκας μετά από το σεξ δεν είναι φυσιολογικό παρά μόνο εάν ταυτόχρονα η γυναίκα έχει περίοδο.
Συνήθως το αίμα που παρουσιάζεται μετά από κολπικό σεξ οφείλεται σε προβλήματα που έχουν σχέση με τον τράχηλο της μήτρας αλλά όχι μόνο. Οι αιτίες είναι πολλές όπως πολύποδες του τραχήλου, τραχηλίτιδα (φλεγμονή ή μόλυνση του τραχήλου), εκτρόπιο του τραχήλου, κολπίτιδα, ξηρότητα του κόλπου (ιδιαίτερα μετά την εμμηνόπαυση), φάρμακα, φλεγμονώδεις παθήσεις όπως χλαμύδια ή γονόρροια, καρκίνος ενδομητρίου, δυσπλασίες των κυττάρων του τραχήλου ή καρκίνος τραχήλου της μήτρας.
Το σημαντικό είναι οι γυναίκες οποιασδήποτε ηλικίας να μεριμνούν και να συμβουλεύονται το γιατρό εάν παρουσιάζουν αιμορραγία μετά από το σεξ η οποία δεν έχει σχέση με την περίοδο τους, ιδιαίτερα εάν αυτή η απώλεια αίματος επαναλαμβάνεται. Οποιαδήποτε και εάν είναι η αιτία πρέπει να γίνεται η διάγνωση για καλύτερη αντιμετώπιση.
Είναι θέμα καθαρά προσωπικής αισθητικής.
Πολλά ζευγάρια δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα να έρχονται σε επαφή τις δύσκολες ημέρες. Η ροή του αίματος εκείνη τη στιγμή μπορεί να είναι περισσότερη λόγω μηχανικής καταπόνησης της περιοχής.
Ιατρικά μιλώντας, το σεξ στην περίοδο δεν αποτελεί πρόβλημα. Παλιότερα θεωρείτο πως λόγω της μηχανικής καταπόνησης της περιοχής, το αίμα μπορούσε να παλινδρομήσει από τη μήτρα προκαλώντας ενδομητρίωση. Ωστόσο η άποψη αυτή τείνει να εγκαταλειφθεί.
Επίσης κάποιες γυναίκες έχουν παρατηρήσει μείωση της ροής ή διακοπή της αιμορραγίας της περιόδου την ημέρα που έρχονται σε σεξουαλική επαφή. Η αλήθεια βέβαια είναι πως δεν οφείλεται στην ίδια τη σεξουαλική επαφή. Θα μειωνόταν ή θα σταματούσε ούτως ή άλλως.
Οι κολπικές εκκρίσεις είναι διαυγείς με λευκό ή ελαφρώς υπόλευκο χρώμα.
Ο κόλπος είναι μια κλειστή κοιλότητα και τα υγρά που φυσιολογικά θα πρέπει να βγαίνουν έξω, πολλές φορές παγιδεύονται και δίνουν μια ιδιαίτερη οσμή, χαρακτηριστική ίσως για την κάθε γυναίκα. Ωστόσο η άσχημη οσμή των κολπικών υγρών συνήθως υποδηλώνει κολπίτιδα, οπότε και χρειάζεται καλλιέργεια κολπικού υγρού (ΚΚΥ).
Συγκεκριμένα μικρόβια όπως η Gardnerella Vaginalis (αιμόφιλος του κόλπου) δίνουν στα υγρά οσμή δίκην ψαριού (σαν χαλασμένο ψάρι) οπότε η ΚΚΥ θα μας δώσει τις απαντήσεις που ψάχνουμε.
Δείτε και τα άρθρα στο blog μας εδώ και εδώ.
Πολλά ζευγάρια έρχονται σε επαφή χωρίς προφυλακτικό για κάποια ώρα και μετά ο άντρας φορά προφυλακτικό για να εκσπερματίσει. Όμως ο κόλπος έχει ήδη έρθει σε επαφή με τα προσπερματικά υγρά. Αυτά αποτελούν μια φυσιολογική έκκριση, ώστε να υγρανθεί το πέος και η είσοδος του κόλπου και περιέχουν μερικές φορές και σπερματοζωάρια.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι για να γονιμοποιηθεί το ωάριο αρκεί ένα και μόνο σπερματοζωάριο. Άρα η πιθανότητα εγκυμοσύνης, αν και εξαιρετικά μικρή, θεωρητικά υπάρχει. Γι’ αυτό η χρήση προφυλακτικού από την αρχή της ερωτικής επαφής μέχρι το τέλος είναι απαραίτητη, αν θέλουμε να αποφύγουμε εγκυμοσύνη (πέρα της λοιπής προστασίας που προσφέρει για σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα).
Το προφυλακτικό είναι ένα ξένο σώμα.
Ό,τι μείνει μέσα στον κόλπο ως ξένο σώμα (είτε τμήμα προφυλακτικού είτε άλλο αντικείμενο που χρησιμοποιήθηκε ως σεξουαλικό βοήθημα) θα δημιουργήσει τοπική φλεγμονή ή ακόμη και σηψαιμία, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία της γυναίκας.
Αν το προφυλακτικό έχει σπάσει και έχει μείνει κομμάτι του έξω έξω, το κομμάτι βγαίνει πολύ εύκολα είτε από την ίδια είτε από τον σύντροφο της. Αν έχει σπάσει πιο μέσα, τότε η γυναίκα θα πρέπει να επισκεφθεί το γυναικολόγο της.
Ο γυναίκειος αυνανισμός είναι μια πραγματικότητα και πρέπει να τον προσεγγίσουμε από το πώς λειτουργεί στη ζωή της γυναίκας και πώς εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο των επιθυμιών και των σχέσεων της.
Ο αυνανισμός σίγουρα, δεν μπορεί να προκαλέσει κανένα οργανικό πρόβλημα. Ο μοναδικός κίνδυνος που μπορεί να υπάρχει δεν είναι από τον αυνανισμό αλλά από τα συναισθήματα ενοχής, ντροπής και μειονεξίας που απορρέουν μερικές φορές από αυτόν, εξαιτίας της ελλιπούς σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, της κακής ενημέρωσης και των αρνητικών μηνυμάτων γύρω από τη σεξουαλικότητα.
Η νεαρή/έφηβος γυναίκα θα πρέπει να γνωρίζει πως ο αυνανισμός, εφόσον γίνεται ιδιωτικά, αποτελεί μια φυσιολογική συμπεριφορά εξερεύνησης του σώματος της και εξοικείωσης με τη σεξουαλική λειτουργία καθώς προετοιμάζει το πέρασμά της στην ενεργή σεξουαλική ζωή.
Επιπλέον μέσα σε μια σχέση χαρίζει περισσότερο αισθησιασμό και μεγαλύτερη σεξουαλική απόλαυση. Είναι ένας τρόπος για να αυξηθεί η σεξουαλική απόλαυση ενός ζευγαριού και θα πρέπει να χρησιμοποιείται μαζί ή παράλληλα με το συντροφικό σεξ χωρίς ταμπού ή προκαταλήψεις.
Γιατί πιέζεται η ουροδόχος κύστη που βρίσκεται ακριβώς μπροστά από τη μήτρα. Έτσι μπορεί να προκληθεί ακράτεια λόγω πίεσης. Είναι κάτι φυσιολογικό και δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.
Υπάρχει βέβαια και το φαινόμενο της γυναικείας «εκσπερμάτισης» (squirting) κατά το οποίο η γυναίκα εκτοξεύει υγρά τη στιγμή του οργασμού. Σύμφωνα με μελέτες τα υγρά αυτά στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι ούρα.
Το φαινόμενο οφείλεται στον αέρα που παγιδεύεται κατά την σεξουαλική επαφή και την είσοδο του πέους, ο οποίος στη συνέχεια βγαίνει από τον κόλπο με πίεση ακόμα και μετά τη σεξουαλική επαφή. Μπορεί να είναι αμήχανο και άβολο αλλά χρειάζεται να το αντιμετωπίσετε με χιούμορ.
Η γυναίκα πρέπει να φροντίζει να είναι εκτός περιόδου. Ιδανική περίοδος για τη λήψη είναι η 1η εβδομάδα μετά το τέλος της περιόδου δηλαδή περίπου στα μισά του κύκλου. Δείτε περισσότερα για το τεστ Παπ εδώ και εδώ.
Δεν αλλοιώνει τα αποτελέσματα, αλλά ανευρίσκονται σπερματοζωάρια καθώς και άλλες χημικές ουσίες (π.χ. από το προφυλακτικό ή από λιπαντικές ουσίες) στο δείγμα του τραχηλικού επιχρίσματος και αυτό δυσκολεύει τη δουλειά του κυτταρολόγου, οπότε προτείνουμε αποχή από το σεξ για 2-3 ημέρες πριν τη λήψη τεστ Παπ καθώς και αποφυγή κολπικών πλύσεων ή κολπικών κρεμών.
Σαφώς και όχι.
Ο γυναικείος κόλπος έχει τη δική του χλωρίδα στην οποία επικρατούν οι γαλακτοβάκιλλοι ή κολποβακτηρίδια Döderlein. Το Döderlein πήρε το όνομά του από το γυναικολόγο του Μονάχου Albert Döderlein, ο οποίος ανακάλυψε την ύπαρξή του στην κολπική χλωρίδα των υγιών γυναικών το 1892. Η παρουσία οιστρογόνων που παράγονται στη διάρκεια του κύκλου ενθαρρύνει την ανάπτυξη γαλακτοβάκιλλων ή κολποβακτηριδίων.
Τα κολποβακτηρίδια είναι ο φυσιολογικός ''κάτοικος'' του κόλπου κι έχουν προστατευτικό ρόλο καθώς αναστέλλουν την ανάπτυξη των μικροβίων που εισέρχονται στον κόλπο. Δρουν δηλαδή σαν ένας φυσικός φραγμός κάνοντας όξινο το περιβάλλον του κόλπου που κατά τα άλλα, λόγω ζέστης και υγρασίας, είναι ιδανικό για ανάπτυξη μικροβίων.
Είναι σπάνιο μια λοίμωξη από τον ιό HPV να επηρεάσει την εγκυμοσύνη. Τα κονδυλώματα επίσης δεν αποτελούν εμπόδιο στην διαδικασία του φυσιολογικού τοκετού αν δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλα. Η σωστή παρακολούθηση όμως αποτελεί τον κανόνα και σε αυτή την περίπτωση.
Με τις ίδιες συνθήκες που κάνετε ντους.
Ο κόλπος αποβάλλει μόνος του τις εκκρίσεις του άρα δεν χρειάζεται να γίνονται κολπικές πλύσεις παρά μόνο εάν το συστήσει ο γυναικολόγος σας. Τυχόν υγρά που βλέπετε τακτικά στο εσώρουχο σας, πρέπει να βγαίνουν εκεί. Θα ανησυχήσετε μόνο αν αυξηθούν πολύ σε ποσότητα και αν έχουν δυσάρεστη οσμή.
Τα εξωτερικά γεννητικά όργανα (μικρά-μεγάλα χείλη, κλειτορίδα, περίνεο) πλένονται με άφθονο νερό και αφρόλουτρο όπως στο σύνηθες ντους σας. Κατά τη διάρκεια της περιόδου μπορείτε να χρησιμοποιείτε ειδικά σαπούνια για την περιοχή, αλλά δεν θα πρέπει να γίνονται υπερβολές, ούτε να καθαρίζεται ο κόλπος εσωτερικά. Ο πρωκτός καθαρίζεται πάντα με φορά από το αιδοίο και προς τα πίσω.
Τα εξωτερικά γεννητικά όργανα αποτελούνται από τα μεγάλα και μικρά χείλη και την κλειτορίδα. Αυτά μπορεί να διαφέρουν σε μέγεθος, πάχος και χρώμα σε κάθε γυναίκα ακόμη και το δεξί από το αριστερό (όπως όλα τα ανατομικά μας όργανα εκφράζοντας την φυσιολογική ποικιλομορφία του ανθρώπινου σώματος).
Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες νεαρές γυναίκες επισκέπτονται τον γυναικολόγο τους ακριβώς για να εκφράσουν άλλοτε την δυσαρέσκεια γι’ αυτό το σημείο του σώματος τους που συνδέεται άμεσα με την σεξουαλικότητα και τον ερωτισμό τους καθώς εγκλωβίζονται σε μια εμμονή αναζήτησης του «φυσιολογικού».
Να τονίσουμε λοιπόν πως οι διαστάσεις των χειλέων δεν έχουν καμία σημασία εκτός κι αν προκαλούν σωματική δυσφορία κατά το σεξ, τα αθλήματα ή τις άλλες καθημερινές δραστηριότητες.
Η αυθεντικότητά και η μοναδικότητα της κάθε γυναίκας βρίσκεται κι εκεί και το πρότυπο ή ιδανικό αιδοίο δεν υπάρχει όπως για κανένα μέρος του σώματος μας.